Ubezpieczenie zdrowotne

Jak pokryć koszty leczenia w Niemczech

Ubezpieczenie zdrowotne

 

Ubezpieczenie zdrowotne powinno być pierwszą sprawą do załatwienia dla wybierających się do Niemiec. Leki, lekarze i szpitale są bardzo drogie, dlatego trzeba upewnić się, że ubezpieczenie pokryje koszty leczenia w przypadku choroby i nagłych przypadków.

Ponadto, zwykle nie można otrzymać pozwolenia na pobyt bez okazania dowodu odpowiedniego ubezpieczenia. Ubezpieczenie zdrowotne jest obowiązkowe dla wszystkich pracowników i studentów, nie można więc bez niego ani pracować ani studiować.

UE zawarła porozumienie gwarantujące obywatelom UE darmowe leczenie na terenie Niemiec. Od pierwszego czerwca 2004, obywatelom europejskim podróżującym po terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego wydaje się europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego, która upraszcza procedury otrzymania pomocy medycznej podczas pobytu na terenie krajów członkowskich. Karta ta zastępuje druki E111 i E111B, E110, E128 i E119. Jeśli jednak masz zamiar zostać w Niemczech na dłużej, musisz wymienić tę kartę na miejscowy system ubezpieczeń.

Składki na ubezpieczenie zdrowotne dzielone są równo między pracodawcę i pracownika, niezależnie od rodzaju firmy ubezpieczeniowej (państwowa czy prywatna). Studentom oferuje się specjalne ubezpieczenia, na korzystnych warunkach. W Niemczech ubezpieczenie zdrowotne stanowi integralną część systemu ubezpieczeń społecznych . Więcej informacji o tym systemie można znaleźć w naszym dziale ubezpieczenia społeczne.

Państwowe i prywatne ubezpieczenia zdrowotne

W Niemczech istnieją dwa równoległe systemy ubezpieczeń zdrowotnych:

(a) Państwowe ubezpieczenie zdrowotne zapewniane jest przez rząd niemiecki. Większość obcokrajowców (i Niemców) jest zobowiązanych do wykupienia tego ubezpieczenia.

(b) Prywatne ubezpieczenie zdrowotne można wybrać w określonych przypadkach. Zwykle oferuje ono szerszy zakres ubezpieczeń, co nie znaczy, że zawsze jest korzystniejsze.

Prawie każdy może włączyć się do państwowego systemu ubezpieczeń, ale niewiele osób może z niego zrezygnować na rzecz prywatnego ubezpieczenia. Aby dowiedzieć się jaki system ubezpieczeń jest dla ciebie najkorzystniejszy:

(a) dowiedz się czy masz prawo wyboru pomiędzy ubezpieczeniem państwowym, a prywatnym. Jeśli jesteś zobowiązany przyjąć państwowy system ubezpieczeń, porównanie obu systemów jest zbędne w tym przypadku. Aby dowiedzieć się czy ten system jest dla ciebie obowiązkowy czy nie, zapoznaj się z poniższymi informacjami.

(b) JEŚLI możesz skorzystać z prywatnego systemu ubezpieczeń, porównaj wady i zalety obu systemów przed podjęciem ostatecznej decyzji.

Mimo, że jest to dosyć skomplikowane, warto poświęcić trochę czasu na analizę swojej sytuacji, aby następnie podjąć właściwą decyzję. Pomoże ci w tym nasz przewodnik po ubezpieczeniach zdrowotnych.

Kiedy państwowe ubezpieczenie zdrowotne jest obowiązkowe?

Na styczeń 2004, państwowe ubezpieczenie zdrowotne obowiązuje następujące grupy osób:

  • Wszystkich pracowników, których dochód wynosi do €40.500 rocznie
  • Studentów uczelni państwowych i uznanych przez państwo, do ukończenia 14-tego semestru lub 30 lat (z pewnymi wyjątkami).
  • Osoby odbywające staże lub uczące się w szkole średniej
  • Emerytów, którzy przez ostatnią połowę życia zawodowego korzystali z państwowego systemu ubezpieczeń lub byli ubezpieczeni jako członkowie rodziny.
  • Bezrobotnych otrzymujących zasiłki (z niektórymi wyjątkami).

Studenci z krajów, z którymi Niemcy podpisały porozumienie o ubezpieczeniu społecznym zawierające klauzulę o ubezpieczeniu zdrowotnym mogą korzystać ze swojego krajowego ubezpieczenia na czas pobytu w Niemczech. Informacji można zasięgnąć w międzynarodowym biurze twojej uczelni. W takich przypadkach, trzeba przedstawić dowód ubezpieczenia niemieckiej firmie ubezpieczeniowej.

Federalne Ministerstwo Zdrowia i Ubezpieczeń Społecznych udostępnia szczegółowe informacje o państwowym ubezpieczeniu w różnych językach na stronie www.bmgs.bund.de .

Kto może wybrać prywatne ubezpieczenie?

Teoretycznie każdy, kto nie należy do żadnej z wyżej wymienionych kategorii ma prawo wybrać prywatny system ubezpieczeń. Jednakże trzeba być świadomym tego, że raz wybierając prywatny system ubezpieczeń, prawie niemożliwy jest powrót do systemu państwowego. Zanim więc podejmiesz taką decyzję, powinieneś dobrze rozważyć wady i zalety obu systemów.

Jakie są wady i zalety obu systemów?

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ zależy to od indywidualnej sytuacji każdej osoby. Aby pomóc w podjęciu tej decyzji poniżej sporządziliśmy listę najważniejszych wad i zalet:

Składki : Aby zrozumieć podstawowe różnice między tymi systemami, trzeba zdać sobie sprawę z tego, że państwowe i prywatne ubezpieczenia opierają się na zupełnie innym systemie składek:

  • Składki na państwowe ubezpieczenie zależą od wysokości dochodu brutto (i stanowią około 14% dochodu do określonej granicy). Jeśli twoje dochody są wysokie, tańszą może okazać się prywatna polisa ubezpieczeniowa. Studenci mogą skorzystać ze specjalnego systemu ubezpieczeń, oferującego sprzyjające warunki.
  • Prywatne składki ubezpieczeniowe opierają się na profilu ryzyka, niezależnego od dochodów. Na przykład, kobiety i ludzie starsi płacą zwykle większe stawki niż młodzi mężczyźni. Zależy to również od wyliczeń średnich kosztów leczenia dla różnych grup. Tak więc, im jesteś starszy, tym mniej atrakcyjny jest wybór prywatnego ubezpieczenia.

Pamiętaj, że opłata składek ubezpieczeniowych jest zawsze dzielona równo między pracownika i pracodawcę, niezależnie od wybranego systemu ubezpieczeń.

Koszty leczenia i leków: Jeśli jesteś ubezpieczony w systemie państwowym, płacisz tylko symboliczną sumę za swoje leki i leczenie, jako że koszty te pokrywa bezpośrednio twoja firma ubezpieczeniowa. Ubezpieczeni prywatnie płacą sami za lekarza i przepisane leki, po czym wysyłają rachunki swojej firmie ubezpieczeniowej, aby ta zwróciła im poniesione koszty. Chociaż na dłuższą metę nie żadnej różnicy, może mieć to znaczenie, w momencie, gdy ma się mało pieniędzy.

Prywatne ubezpieczenia zdrowotne: Prywatne ubezpieczenie zdrowotne oferuje szerszy zakres ubezpieczeń, zapewniający między innymi dostęp do prywatnych szpitali, alternatywne terapie jak akupunktura, ziołolecznictwo, okulary i soczewki kontaktowe, które to koszty nie zawsze są pokrywane przez państwowe firmy ubezpieczeniowe.

U lekarza, często też będziesz mógł poczuć się faworyzowany w stosunku do pacjentów ubezpieczonych państwowo, jako że jesteś zwykle bardziej „zyskowny‿. Niektórzy lekarze przyjmują tylko prywatnie ubezpieczonych pacjentów. Kolejną zaletą, jest to, że prywatne firmy ubezpieczeniowe nie oczekują od ciebie żadnej partycypacji w kosztach leczenia czy lekarstw ( Zusatzzahlungen) jak to się odbywa w systemie państwowym (niżej znajdziesz więcej informacji na ten temat).

Chociaż niektóre prywatne firmy oferują opcję ( Selbstbehalt), która oznacza, że w przypadku choroby pokrywasz część kosztów leczenia do określonej, rocznej sumy, w zamian za co firma obniża ci wysokość miesięcznej stawki.

Prywatne ubezpieczenia mają też kilka wad. Prawie niemożliwy jest powrót do państwowego systemu ubezpieczeń, nawet jeśli dochody znacznie spadną. Po pewnym czasie, niekorzystna jest też zmiana jednej prywatnej firmy na drugą. Ponieważ koszty leczenia rosną zwykle z wiekiem, firmy ubezpieczeniowe odkładają pieniądze, które wpłacasz w młodości, by móc je wypłacać w późniejszym okresie życia ( Rücklagen). Zmieniając firmę tracisz te pieniądze i jesteś zmuszony do podpisania nowej umowy zakładającej wyższe stawki!

Państwowe ubezpieczenie: Mimo ciągłych narzekań Niemców, państwowy system ubezpieczeń posiada kilka zalet w porównaniu do systemu prywatnego. Największą z nich jest fakt, że obejmuje on również twoją rodzinę bez dodatkowych opłat! Twój współmałżonek/współmałżonka lub partner oraz, do pewnego wieku dzieci mogą korzystać z twojego ubezpieczenia, o ile ich wspólny dochód nie przekracza €340 miesięcznie i nie posiadają własnego ubezpieczenia (dane z 2003 roku).

Niestety trzeba wziąć pod uwagę, że państwowy system ubezpieczeń jest pod nieustannym naciskiem rządu, który sukcesywnie próbuje obniżyć wydatki na opiekę zdrowotną. Owa „symboliczna‿ część kosztów leczenia, jakie ponosi pacjent stale wzrasta na wszystkie rodzaje leczenia i leków. W niektórych dziedzinach jak stomatologia/ ortodoncja oraz okulary czy soczewki kontaktowe państwowe ubezpieczenie pokrywa tylko małą część kosztów.

Państwowy system ubezpieczeń zdrowotnych

Państwowy system ubezpieczeń zdrowotnych zasadza się na współdziałaniu sieci instytucji non-profit z państwem w zarządzaniu narodowym programem zdrowia ( Gesetzliche Krankenkassen). Najbardziej znane to AOK, BEK, BKK, DAK i KKH. Od 1996 roku, każdy może sobie wybrać fundusz, w którym chce być ubezpieczony. Mimo, że późniejsze korzyści są bardzo podobne, warto porównać wysokość składek, jako że ta może się znacznie różnić.

Twoja firma ubezpieczeniowa wyda ci kartę ubezpieczenia zdrowotnego, którą trzeba mieć ze sobą udając się do lekarza, dentysty czy specjalisty.

Zakres kosztów pokrywanych przez państwowe ubezpieczenie często się zmienia. Koszty zostaną zwrócone między innymi za (stan na maj 2004):

  • Leczenie medyczne i dentystyczne, u dowolnie wybranego lekarza
  • Leczenie szpitalne
  • Leki, opatrunki, dodatkowe leczenie, sprzęt medyczny jak np. wózki inwalidzkie i aparaty słuchowe
  • Zasiłek chorbowy (Krankengeld): Najczęściej, przez piewsze sześć tygodni twojej choroby pracodawca wypłaca ci pensję. Po upływie tego czasu twoja firma ubezpieczeniowa wypłaca zasiłek w wysokości 70 procent pensji przez okres do 78 tygodni.
  • Profilaktykę i wczesne wykrywanie niektórych chorób
  • Stomatologiczne badania kontrolne oraz profilaktykę indywidualną i grupową
  • Szczepienia profilaktyczne, za wyjątkiem turystycznych
  • Leczenie ortodontyczne przed 18 rokiem życia
  • Niezbędne z medycznego punktu widzenia protezy i korony zębowe

Jeśli masz dzieci, możesz żądać zwrotu kosztów za dodatkowe zabiegi. Federalne Ministerstwo Zdrowia i Ubezpieczeń Społecznych udziela szczegółowych informacji na stronie www.bmgs.bund.de .

W następujących przypadkach, musisz ponieść część kosztów leczenia (marzec 2004):

  • Koszt protezy zębowej (50% zalecanego medycznie leczenia).
  • Udział w kosztach leczenia prewencyjnego, rehabilitacji i hospitalizacji (€9/dziennie)
  • €4-5 za leki przepisane przez lekarza, opatrunki, w zależności od wielkości opakowania
  • 15% za inne zabiegi, leki i sprzęt pomocniczy

Jeżeli twoje dochody są poniżej określonego poziomu, zostaniesz zwolniony z tych opłat.

Dalsze czytanie

Czy ten artykuł pomoże?

Czy masz jakieś komentarze, aktualizacje lub pytania na ten temat? Zadaj je tutaj: